สาวโพสต์ลาออกจากราชการสุดปัง พร้อมเหตุผลทิ้งความเชื่อเดิมๆ

วันที่ 24 เมษายน 2565 เฟซบุ๊ก สรยุทธ สุทัศนะจินดา กรรมกรข่าว มีรายงานกรณีผู้ใช้เฟซบุ๊กรายหนึ่ง ซึ่งได้โพสต์ภาพและข้อความหลังตัดสินใจลาออกจากงานข้าราชการ ตำแหน่งพยาบาลวิชาชีพปฏิบัติการ พร้อมตั้งคำถามว่า “พยาบาลท่านนี้ ลาออก สะท้อนอะไร…”

โดยภายในภาพที่พยาบาลสาวโพสต์ มีการระบุข้อความเช่น “ความดีเราอาจจะไม่คงทน แต่ความจนเรามั่นคง และคงที่” รวมถึง “ฉันไม่ได้อยากเป็นคนเก่ง ฉันอยากเป็นคนร-ว-ย”

สำหรับโพสต์ของพยาบาลสาวรายดังกล่าว ระบุว่า “อย่าเรียนจบแล้วกลายเป็นแค่บัณฑิต จงเป็นตำนาน ตำนานแบบที่อาจารย์ยังด่าให้รุ่นน้องฟังอยู่ ทั้งที่จบมานานแล้ว

เริ่ม ! ดิฉันคือชะนี ที่สอบติดทุนได้เป็นพยาบาล

การมาเรียนในวงการนี้ก็ไม่ได้มีจิตใจเมตตาปราณีอะไรนักหรอก แค่ทำตามหน้าที่ลูกที่ดี ศิษย์ที่น่ารัก ในบางอารมณ์ถ้าคนไหนกวนตีนใส่เรามาก ๆ เราก็อยากหยุมหัวเขาได้เหมือนกัน

เรียนจบมาทำงาน ใช้ชีวิตแบบวนลูป (ตื่น กินข้าว อาบน้ำ ขึ้นเวร นอน ตื่น กินข้าว อาบน้ำ ขึ้นเวร) มันก็จะวน ๆ แบบนี้ ช่วงแรกอยู่ในตำแหน่งพนักงานประกันสังคม ขึ้นเวรจนเงิuเดือน 1.7 หมื่น ไม่ต้องใช้ เพราะแค่ค่าเวรก็ 3-4 หมื่นแล้ว (ใช้สังขารแลกมา)

แต่บ่อยครั้งที่การไปทำงานก็ทำให้เจออะไรบางอย่าง ไม่เป็นไปตามที่เราคาดหวัง+ใช้ร่างกายมาก ๆ มันเลยเกิดอารมณ์อยากลาออกบ่อย ๆ หรือไม่ก็มองหาทางที่เหมาะกับตัวเองตลอด (ตลอดจริง ๆ)

ใช้ชีวิตมาเรื่อย ๆ เปื่อย ๆ แต่ระหว่างนั้นก็ไม่เคยปฏิเสธโอกาสที่เข้ามานะ มีสอบอะไรได้ก็ไปสอบ (เลือกบรรจุไปแม่ฮ่องสอน ปัตตานีก็ทำมาแล้ว) จนสุดท้ายได้บรรจุข้าราชการที่ กทม.

ส่วนนึงก็ทำเพื่อตัวเอง หวังใจว่าการเป็นพยาบาล+ข้าราชการ มีหน้าที่การงานการเงิuที่มั่นคง จะทำให้แม่ ให้ครอบครัวสบายใจ

แต่พออะไรที่มันไม่ใช่ มันก็เหมือนเราใช้ชีวิตไปวัน ๆ กับเงิuเดือน 1.5 หมื่น+มีสิทธิข้าราชการ ที่ใคร ๆ ก็บอกว่ามั่นคง

อยู่มาจนได้ปีกว่า ๆ เริ่มไม่เห็นคุณค่าของตัวเองต่องานที่ทำละ (จะบอกว่ามันไม่ใช่ ก็ไม่เชิง) ประกอบกับเงิuเดือนที่ได้มันสวนทางกับค่าครองชีพ

ตอนแรกจะย้ายกลับบ้านที่ระยอง ดำเนินการเตรียมเส้นทางพร้อม แต่ก็ปัดตกเพราะเรามองว่ายังไงก็ไม่พ้นชีวิตประมาณเดิม

เราเลยเริ่มมีความคิดที่จะไม่เป็นข้าราชการละ แต่ !!!! ก็มีคนห่วง บวกพูดใส่ ในเรื่องที่ว่าเป็นข้าราชการมันมั่นคงแล้ว มั่นคงเพราะรัฐบาลเลี้ยงตอนแก่หลังเกษียณและไม่ถูกไล่ออกง่าย ๆ

เรารับฟังนะ แต่คนหน้าเงิuแบบเราอย่างที่บอก เรายังมองความมั่นคงก็คือความมั่งคั่ง ถ้ายังหาเลี้ยงตัวเองได้ และมีเงิuใช้ยามฉุกเฉิน เราก็รู้สึกว่านี่คือความมั่นคงแล้ว

มั่นคงเพราะราชการถูกไล่ออกยาก

เออ…ก็นะ รู้ ๆ กัน

แต่ชีวิตเราทำไมต้องมานั่งทำงานแบบกลัวโดนไล่ออก ? เราไม่ได้เกิดมาเพื่อได้ลองใช้ชีวิตแบบเต็มที่รึไง

บางคนคงมองว่าเราโง่ที่ทิ้งงานกับตำแหน่ง…ที่มีแต่คนอยากได้ไป

แต่ย้ำนะว่า…นิยามความสุขของชีวิตและเป้าหมายของการเกิดมาใช้ชีวิตอยู่มันไม่เหมือนกัน แต่ละคนมันก็มีความชอบและทัศนคติต่อความสำเร็จในชีวิตที่แตกต่างกัน บางคนมองว่าข้าราชการคือความสำเร็จของตัวเอง เราก็เคยมีความคิดนั้น แต่พอได้มาเป็นแล้ว มันดันไม่ใช่

อาชีพมันก็คืออาชีพ เราคงไปห้ามหรือเปลี่ยนความคิดคนอื่นไม่ได้ ทุกอาชีพก็มีคุณค่าหาเงิuเลี้ยงตัวเองได้เหมือนกัน แค่มีความสุขกับสิ่งที่ทำก็พอ ขอแค่อย่าปิดกั้นตัวเอง และอย่าเป็นคนในแบบที่คนอื่นอยากให้เป็น

ถ้าให้เราปล่อยให้ตัวเองเป็นในแบบที่คนอื่นอยากให้เป็น หรือเป็นแบบนั้นเพราะจำใจเป็น แล้วเมื่อไหร่เราจะได้เป็นตัวเองในแบบที่ตัวเราอยากจะเป็นสักที

สุดท้ายเราชอบคำนี้ “ตั้งเป้าหมายชีวิตไว้ให้ไกล ทำได้ก็เป็นเรื่องดี ทำไม่ไหว…อย่างน้อยก็รู้ว่าไม่มีอะไรได้มาง่าย ๆ โดยไม่มีอุปสรรค”

ทั้งนี้ ก็ได้มีคนเข้ามาแสดงความคิดเห็นกันมากมาย โดยหลายคนชื่นชมการกล้าตัดสินใจ และเห็นด้วยกับพยาบาลสาวรายนี้ ที่เลือกจะลาออกจากอาชีพ เพราะแม้งานพยาบาลจะเป็นอาชีพที่มีเกียรติ แต่เบื้องหลังเครียดมากและแทบไม่มีเวลาให้ครอบครัวรวมถึงตัวเอง ซึ่งบางคนยังย้ำว่าถ้าไม่ชอบก็อย่าไปฝืนทำ

เช่นเดียวกับพยาบาลบางคนที่เข้ามาคอมเมนต์ เผยถึงสิ่งที่พยาบาลต้องพบเจอ คุณภาพชีวิตที่ต้องใช้สังขารแลกมาอย่างหนัก สวนทางกับรายได้

ขอบคุณข้อมูลจาก เฟซบุ๊ก สรยุทธ สุทัศนะจินดา กรรมกรข่าว